Peugeot in de racerij
Het jaar 1912 werd vooral gekenmerkt door de terugkeer van Peugeot in de racerij met een motorontwerp dat geschiedenis heeft geschreven. Het ontstaan van de nieuwe racemodellen was een direct gevolg van de hereniging van Peugeot met Lion Peugeot. Het raceteam van Lion Peugeot was een uniek trio van technisch goed onderlegde coureurs: Georges Boillot, Jules Goux en Paolo Zuccarelli. Toen deze drie samen met Robert Peugeot over de mogelijkheden van beide Peugeot firma’s konden beschikken, waren ze van mening dat het tijd werd, de stap te maken van het kleine auto racewerk naar de grote machines. Daarvoor moesten ze echter wel over een geschikte auto beschikken. Goux legde deze wens aan Robert Peugeot voor. Hij stelde, dat hij en zijn beide collega’s zelf zo’n auto konden ontwerpen. De ontwerpafdeling van Peugeot vond het idee belachelijk en sprak over Boillot, Goux en Zuccarelli als ‘Les Charlatans’. Robert Peugeot, die de leiding over beide firma’s had, zag het idee echter wel zitten en gaf het groene licht. De 26-jaar oude Zwitser Ernest Henry kreeg de opdracht hun ideeën te verwezenlijken. Het werd een revolutionair ontwerp: een dubbele bovenliggende nokkenas met vier schuingeplaatsten kleppen per cilinder.
In het experimenteerhoekje, dat Robert Peugeot aan Boillot, Zuccarelli, Goux en Henry in de fabriek ter beschikking had gesteld, construeerde het viertal een prototyperacewagen voor Franse Grand Prix, die na vier jaar in 1912 weer zou plaatsvinden. Robert Peugeot twijfelde echter nog aan de mogelijkheden van de 7,6 liter-motor. De kwaadsprekerij vanuit de ‘officiële’ ontwerpafdeling was daar waarschijnlijk de oorzaak van. Hij besloot een test te organiseren tussen de Peugeot en een Bugatti. Bij Bugatti ging het maar dat is niet zeker meer te achterhalen om het nieuwe ‘Type Garros’ van 5026 cc, voorzien van één enkele bovenliggende nokkenas en drie kleppen per cilinder. De Peugeot haalde een snelheid van 185 km per uur, terwijl de Bugatti op 160 km per uur bleef steken. Klik hier om automatten voor uw race auto te vinden.
De Grand Prix van 1912 was eigenlijk opgezet als een evenement met een vrije formule. Het betekende, dat de nieuwe Peugeots het moesten opnemen tegen monsters als de Fiat die was voorzien van de 14.137 cc grote motor met een bovenliggende nokkenas en tegen de Lorraine-Dietrich, die met de 17 liter-motor een nog grotere cilinderinhoud had. Rekening houdend met het feit dat de race in twee dagen werd verreden over een afstand van 1538 km zal het duidelijk zijn dat die grote, langzaam draaiende en daardoor minder belaste motoren veel betrouwbaarder leken. Aanvankelijk werd dat door de praktijk bevestigd. De Peugeot met Jules Goux aan het stuur werd gediskwalificeerd, nadat een rondvliegende steen zijn benzinetank had lekgeslagen en hij in strijd met de reglementen buiten de pits nieuwe benzine had getankt. De Peugeot met Paolo Zuccarelli had tweemaal problemen met een gesprongen radiateur slang, wat leidde tot een oververhitte motor.
Bij de start op de tweede dag lag de Peugeot van Georges Boillot tweede tussen de Fiats van David Bruce Brown en Louis Wagner. Uiteindelijk ging de Peugeot van Georges Boillot als winnaar van de auto’s over de finish met een alleszins goed gemiddelde van 110,16 km per uur.